Czym zajmuje się komornik skarbowy? Jakie ma uprawnienia?

Wiele osób niesłusznie utożsamia komornika skarbowego z komornikiem sądowym. Tymczasem zadania osób wykonujących te zawody są zupełnie odmienne i podlegają innym regulacjom prawnym. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, jaka jest różnica między komornikiem skarbowym a komornikiem sądowym. Sprawdź, jakie są prawa i obowiązki poborcy skarbowego (inaczej nazywanego egzekutorem).

Czym różni się komornik skarbowy od sądowego?

Warto wiedzieć, że komornik skarbowy jest pracownikiem Urzędu Skarbowego, a dokładniej kierownikiem Działu Egzekucyjnego tegoż urzędu. Zajmuje się przede wszystkim ściąganiem zaległości finansowych (np. podatku dochodowego od osób fizycznych lub prawnych, podatku od nieruchomości czy podatku rolnego) na rzecz skarbu państwa.

Różnica między poborcą skarbowym a komornikiem sądowym jest istotna. Pierwszy z nich jest urzędnikiem państwowym. To znaczy, że działa na rzecz administracji państwowej. Z kolei komornik sądowy jest funkcjonariuszem publicznym, a poprzez egzekucję ściąga wyłącznie należności cywilne, czyli takie, których wierzycielami są osoby prywatne, a nie organy państwowe.

Jakie są uprawnienia komornika skarbowego?

Prawa i obowiązki poborcy skarbowego są określone w Ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Z dokumentu wynika, że egzekutor może ścigać dłużników, którzy nie wywiązali się z obowiązku zapłaty między innymi:

• podatku od towarów i usług,

• składek ZUS i KRUS,

• mandatów, grzywien i innych kar pieniężnych zarządzonych przez organy administracji publicznej,

• opłat za abonament RTV,

• akcyzy od wyrobów alkoholowych i tytoniowych.

Jak wygląda egzekucja administracyjna?

W sytuacji gdy podatnik unika spłaty należnych zaległości, Urząd Skarbowy może zająć jego rachunek bankowy. Zadłużonego podatnika powiadamia się o zablokowaniu konta listownie. Innym często stosowanym sposobem egzekwowania długów przez komornika skarbowego jest pobranie gotówki. Zajęcie nieruchomości bądź ruchomości jest rozwiązaniem ostatecznym. W przypadku gdy dłużnik nie dysponuje żadnym majątkiem, który mógłby zostać zajęty przez egzekutora (nie jest nigdzie zatrudniony, nie pobiera świadczeń socjalnych, nie posiada żadnych pieniędzy na koncie), poborca skarbowy kieruje do sądu wniosek o orzeczenie przebiegu dalszego postępowania.

Jakie środki nie podlegają zajęciu w postępowaniu egzekucyjnym?

Prawo reguluje także, jakie środki nie mogą być zajęte z tytułu postępowania egzekucyjnego. Są to między innymi:

• pieniądze przeznaczone na wypłaty dla pracowników (o ile dłużnik jest przedsiębiorcą, zatrudniającym ludzi) wraz z kosztami podatku dochodowego i ubezpieczeń społecznych,

• zasądzone tytułem odszkodowania alimenty oraz renty o charakterze alimentacyjnym,

• świadczenia socjalne takie jak zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, 500+ oraz te pobierane z pomocy społecznej,

• środki umieszczone na rachunkach oszczędnościowych, terminowych lokatach oszczędnościowych oraz ROR-ach.